Roompot en Oostende

We zijn echt een stelletje zoetwatermatrozen, zoals Piet Piraat dat zou zeggen. Wat is het weer wennen. Voor ons, maar ook de kinderen. Gelukkig zijn het weer en zee ons goed gezind. De eerste dag zijn we 43 mijl doorgestoomd richting de Oosterschelde in Zeeland. Veel motoren, genieten van de zon en 's avonds zelfs nog - op aandringen van onze lichtmatroos - een duik in het door kwallen overgenomen water.




Volgende ochtend vroeg gaan varen richting Belgie. Pal voor het lapje (met de wind mee), dus we werden getrakteerd op een flink wiegende boot, die ons evenwichtsorgaan op de proef stelde. Kinderen vielen gelukkig allebei een paar uur in slaap, waardoor we zelf ook even konden inkomen. Doel was met dit goede weer zo ver mogelijk doorvaren en met een beetje geluk ook vlakbij Plopsaland aan te komen. Einde van dag de haven van Oostende binnengevaren, alwaar we de door het dollende heenzijnde kinderen hebben vrijgelaten op het strand naast de haven. Zaaalig. En: volgende dag Plopsaland gehaald! Voor morgen gaan we nog een plan maken.
De internetverbindingen zijn niet al te best, dus vrees niet bij lange tijd radiostilte. Berichtjes graag via sms, what's app doet ook weinig. Voor zover verslag van de eerste dagen van de Jan van Gent, aaaarrgh.

Eindeloos plezier bij fontein in centrum van Oostende, op steenworp afstand van de haven.

Weemoedig afscheid

Een beetje onwennig verlieten we woensdagochtend dan toch de havenhoofden van Scheveningen. Wat een uitzwaaiers stonden er op de kade! Van oud-collega's, buren, vrienden tot onze naaste familie. Ondanks dat de vrijheid hevig lonkte, liet het niemand echt onbewogen. Lieverds, zo bedankt voor alles!

Prachtig gezicht van fietsend uitzwaaicomite tegen Scheveningse horizon 

Joost en marjolein op het Zuiderhavenhoofd

Daaaaaaaagggg tot over een tijdje!!! xxxxx

Woensdag vertrek!

Uncle Mex voer mee als extra bemanningslid

Afgelopen zaterdag voeren we de havenhoofden van Scheveningen binnen. Het was een prachtige tocht die vrijdag op de Kaag begon en zaterdag vervolgde vanaf IJmuiden. Met de wind in de rug en een ontluikend zonnetje woeien we zo naar onze woonplaats. De afgelopen dagen hebben we de boot bevoorraad en ingedeeld. Ongelooflijk dat ie nog drijft!

Woensdagochtend rond 09:00 uur willen we echt vertrekken. De weersvoorspellingen zijn goed. Zoals het er nu uitziet varen we met de beloofde Noorderwind eerst richting België, om daarna misschien over te steken richting Engeland. We hebben er veel zin in!

Gaan jullie nog???

Jazeker!

Als deze bende wat aan kant is,

Kajuit

de masten er goed en wel op zitten (hopelijk na morgen),

Ons plekje bij de boer aan de Kagerplassen

en alle elektronische hulpmiddelen erop zitten. Er gaat namelijk meer mee dan alleen een sextant (gedateerd doch doeltreffend navigatiemiddel, ik zet het er maar bij).

Zonnepanelen monteren

Aan Chris z'n inzet zal het niet liggen ... Wel aan de uitdagingen die deze ruim dertig jaar oude dame soms biedt.

Keukentje

Zoals op de valreep een lekke voetpomp van de kraan! Het mysterie van het verdwenen water uit de watertanks is nu gelukkig wel opgelost. We komen er wel ...

Uitzwaaifeestje 7 juli

Ons uitzwaaifeestje vorige week zaterdag was in een woord top! Wat heerlijk dat zoveel mensen de moeite namen ons 'af te duwen'. Heel erg bedankt allemaal! 

De link naar de uitgebreide fotocollage komt jullie kant op, maar hieronder vast een korte impressie.

Need I say more??????

  

By the way, we zijn nog op Hollandse bodem... maar dat gaat niet lang meer duren ;)

Naderend vertrek

Ons vertrek nadert met rasse schreden. Hadden we eerst nog zeeën van tijd, zijn de maanden inmiddels verdampt tot slechts luttele weken. De opgevoerde druk werkt zowel benauwend als bevrijdend. Benauwend, omdat we nog zoveel moeten doen voordat we die trossen los kunnen gooien. En bevrijdend omdat het nu toch echt gaat gebeuren. De deadline nadert en er is geen weg meer terug. (Althans, die is er altijd, maar in de praktijk moet wie A zegt ook B zeggen ...). Dus nemen wij dagelijks en hap lucht en dragen het juk waar wij ons zelf mee hebben opgezadeld. Dat betekent nog tot eind juni een puntje zuigen aan het werk, dozen inpakken voor de verhuur van  ons huis over drie weken en in razende roeland vaart onze nieuwe woning klaarstomen voor gebruik. Een aardig feestpakket, geheel en al persoonlijk samengesteld. En zag ik er enkele weken nog als een berg tegenop om ons zorgvuldig opgebouwde leventje zo ruw om te woelen, krijg ik er nu toch wel heel veel zin in. Nog even doorzweten dan maar! Er gloort duidelijk licht aan de horizon!