Carriacou: zon, zee en strand

'Y' burning hmm?' Een donkere man van middelbare leeftijd kijkt me vriendelijk aan. 'Wát zegt u?' vraag ik hem. We wachten allebei bij de net gearriveerde ferry in Carriacou op een pakketje. 'Y' burning?' herhaalt hij. Ik kijk hem vragend aan. Ik heb werkelijk geen idee wat hij bedoelt. 'Het spijt me, maar ik versta u echt niet.' 'I said: is the sun burning you up? You're getting all red.' Ik lach. Oja, dat is weer zo'n Caribische uitdrukking. Mensen op Grenada en Carriacou spreken dan wel Engels, maar dat betekent niet dat je zult altijd kunt verstaan. 'I'll survive', antwoord ik hem.

Kade waar de ferry 1x per dag aankomt

Mislukt

Alles gaat hier net even anders dan wij in Nederland gewend zijn. Voor ons soms zelfs onbegrijpelijk. Zo levert een duidelijke vraag niet altijd het gewenste antwoord op, gaan veel dingen in onze ogen omslachtig en duurt bijna alles langer dan wij zouden willen. Zo ook vandaag. Chris heeft vanuit Grenada een onderdeel besteld voor onze nieuwe rolfokinstallatie. 'Het zit op de ferry van morgenochtend', verzekert de dame van de zeilmaker in Grenada hem een dag eerder aan de telefoon. Fijn, wat snel, denken wij nog. Zo gaan wij de ochtend erna met zijn 4-en naar Hillsborough, waar de ferries arriveren. Voor Chris een paar uur niet klussen, maar voor het eerst  een rondje door de uit één straat bestaande hoofdstad, een duik in het water en dan het onderdeel ophalen. Deel 1 van het plan verloopt vlekkeloos. Deel 2 niet.

Hoofdstad Hillsborough

Papa even vrijaf

Krabben uitgraven
 

Strandje bij Hillsborough

Creatieve uitspatting van Chris. Ik met de kinderen bij Hillsborough beach
 

'Ja hij is net aangekomen', zegt de dame van de ferry office tegen Chris. Ze heeft haar collega in Grenada aan de lijn, waar zojuist het pakketje voor de veerboot van de volgende dag is gebracht. 'Morgen is ie hier.' We lopen naar buiten, balend. Maar wat moet je? Zo gaat het hier. Toezeggingen staan op lossen schroeven, afspraken zijn verre van betrouwbaar. Gelukkig hebben we de tijd. Het is hier nog steeds heerlijk en Chris kan op zijn gemak klussen aan de boot, die aardig vaarklaar begint te worden.

Nieuwe rolfokinstallatie

Zoals zo vaak is het nu ook niet alleen bij de reparatie en het verven aan de onderkant gebleven. In zowel het roer van het schip als dat van de windvaan zaten barsten en scheurtjes, die Chris heeft gerepareerd met polyestermatten en epoxy. Ook heeft hij onder meer de lekkende uitlaat waterdicht gemaakt. De grootste klapper was echter de rolfokinstallatie, die onherstelbaar beschadigd bleek. Gelukkig huren we het huisje van een inventieve Europese metaalbewerker, die zijn werkplaats hier in de baai heeft (Dominique). Naast zijn eigen schip waarmee hij de wereld is rondgegaan, ligt er een oud schip dat hij gebruikt voor onderdelen. En daar zit zowaar een rolfokinstallatie op, die onze boot past! Samen met Chris demonteert hij het en past het aan voor onze boot. Op één stukje na, dat dus nog arriveert met de veerboot in Hillsborough.   

Scheur dichtgemaakt met epoxy en polystermatten

Roer had ook scheurtjes

Nu we een nieuwe installatie hebben, moet ook de pees van onze rolfok vervangen worden, die een andere afmeting krijgt. Ach ja, hij lag toch al bij zeilmaker, vanwege een scheur. Hahahahaha, moet je af en toe zeggen. De zon schijnt en we genieten. En dat is onmiskenbaar.

Lokaal eten

We vinden ook steeds meer onze draai en weg hier. Probeer vooral niet te doen of te eten wat je gewend bent, maar ga maar mee in de flow van de Carieb. Fiets huren? Niet te doen. Gewoon een taxibusje nemen, zoals iedereen zonder auto doet. 3,50 EC dollar (amper een euro)  per persoon naar Hillsborough of elders. Kinderen gratis. Supersysteem! (Verwacht echter niet dat je er snel bent, want meestal wordt eerst het halve eiland afgereden totdat de bus vol is.) Gewone Hollandse appels? Niet kopen, die kosten 1,50 of 2 dollar per stuk (ongeveer 50 eurocent). Overheerlijk sterappeltjes bijvoorbeeld, kosten 5 dollar per zak (ongeveer 1, 50 euro), net als een tasje zalige goudappeltjes. Callaloo (heerlijke plaatselijke spinazie) kost 2 dollar, andijvie kost 20 dollar. Zout gerookte haring 5 dollar, gehakt 25 dollar.

Lara probeert een sterappeltje

Alles groeit hier aan de bomen, kokosnoten, papaya's, bananen en dit zijn geloof ik, dadels

Lokale juice uit een zakje, lekker zoet

Onze koelkast, van links naar rechts: passievrucht, papaya, sterappeltjes, aubergine en goudappel

 Iets anders geweldigs van dit eiland zijn de queen conches, ook wel lambi's genoemd. Wij kennen ze als die knettergrote roze zeeslakken, die je voor veel geld in souvenierwinkeltjes in Nederland kunt kopen. Niet alleen liggen ze op de bodem in de baai, overal op stranden op het eiland vind je ze terug. Meestal met een sneetje in de bovenkant, waaraan je ziet dat de zeeslak erin is klaargemaakt voor een maal, maar toch. Er is hier zo'n overvloed, dat niemand ze meer opraapt. En dat is voor ons dutchies - die al blij zijn wanneer ze een kokkel vinden op het strand - onbegrijpelijk.

Lambi's

Zwaargewicht schelpjes

Tyrrelbay

Krabben

Ook even wennen: het geknisper en geschuivel tussen de bosjes, wanneer je ergens loopt. Dat zijn of kippen of geiten, die overal op het eiland rondscharrelen, of wegschietende hagedisjes, gekko's of landkrabbetjes. Deze laatste verschuilen zich in de honderdtallen kleine gaatjes op het land. gel krabben, blauwe, witte. Ik ben de laatste die hier 's avonds in het donker zonder schoenen loopt.

Ondanks alle gemak gaan we hopelijk vrijdag het water weer in, zodat we onze reis kunnen vervolgen. Tot die tijd nog even genieten van het comfort en de ruimte. Kiss kiss

Ons appartement (boven)

Ontbijten. Inmiddels doen we dat elke dag op t balkon

Lekker balkonnetje

Prachtige tuin vol met tropische bomen

Dotty, de hond van huiseigenaren, volgt ons overal tot groot plezier van de kinderen

Paradise beach, niet voor niks zo genoemd. Daar voor ligt onder andere Sandy Island waar je prachtig kunt snorkelen (mocht je geen 2 kinderen op sleeptouw hebben ;))