Dat is even andere koek. Na dagen van weinig wind en vandaag zelfs urenlange windstilte, is de bries plots aangetrokken naar 18 knopen. Voor het eerst deze reis liggen we onder een flinke helling en deinen we op de golven omhoog. Vanmiddag nog was de oceaan bijna glad, met een strakblauwe lucht boven ons hoofd, en nu is het ineens weer zee. Het is behoorlijk zoeken deze oversteek naar de juiste wind. De oostelijke koers waarbij we aanvankelijk direct naar Flores op de Azoren voeren, gaf volgens ons binnengehaalde weerkaartje vandaag vooral windstiltes en wind uit de verkeerde hoek. Maar hoe betrouwbaar is zo'n kaartje? Elke dag schotelt deze weer een compleet nieuw beeld voor. En dat terwijl je toch belangrijke keuzes moet maken.
Noordelijk varen
Iedere ochtend om 09.00 uur is het mannenuurtje. Dan bellen de kapiteins van de overstekende Nederlandse boten elkaar via de korte golfradio op om te overleggen over het weer en de koers. Maar zoveel mannen, zoveel verschillende meningen. Bovendien ligt iedereen weer net ergens anders op die grote plas en heeft dus net even anders weer. Want 50 mijl noordelijker betekent soms al een heel ander weerbeeld. Na het zien van de het weerkaartje van gisteravond besloten wij in al onze wijsheid naar het noorden te varen, voor het oppikken van hopelijk de goede winden richting oosten. Zodoende hebben we na 9 uur motoren wind. Maar waar doe je goed aan? Eigenlijk weten we het niet.
De windstilte van vandaag zorgde voor een rustige dag. Een waarin de kinderen met zeewater konden spelen in de kuip, we koekjes konden bakken en we allemaal na een week uitgebreid gedoucht hebben (onder de plantenspuit weliswaar). Hoewel de dagen redelijk voorspoedig gaan, zijn Hidde en Lara aan het einde van de dag niet echt moe. Ze kunnen hun energie gewoonweg niet kwijt. En dat is best lastig, vooral omdat wij 's nachts ook in touw zijn en dus wel wat slaap kunnen gebruiken. Chris en ik wisselen onze humeuren uit. Het ene moment is hij prikkelbaarder omdat hij slaaptekort heeft, het andere moment ik. En dat is gewoon hoe het is. Daar veranderen we niks aan.
Gezellig
Dat neemt niet weg dat het geregeld hartstikke gezellig is. Wanneer we blindemannetje doen door de boot, verstoppertje, de muziek hard draaien en ons staande proberen te houden tijdens het dansen. Of wanneer we zoals vandaag vis vangen, van bijna een halve meter lang. Geen idee wat het was, maar lekker was ie zeker. Verder is het contact met andere schepen erg prettig en leuk. Medezeilers die we onderweg hebben ontmoet en in de Carieb blijven, bellen soms in op het rondje om de groetjes te doen. Grapjes als sms 'golf uit' naar 3456 wanneer de zee te hoog wordt, houden de boel luchtig. En vooral het samen overleggen over het weer, sterken je gedachten. Al met al, het gaat lang niet slecht.
We hebben nog bijna 1600 mijl voor de boeg en liggen nu, om 5 uur Nederlandse tijd, op 28'42 N en 58'15 W. En nu is het tijd om even een luchie te scheppen, want mijn maag begint om te keren van dat gehobbel. Kiss.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten