dinsdag 28 mei 2013

Oceaanoversteek 15e dag: nachtelijke operatie 'reef zeil'

Ik voel het al wanneer ik wakker word vlak voor mijn eerste wacht. Het is aardedonker in de achterkajuit en ik lig in een vreemde houding met mijn hoofd naar beneden en mijn benen dwars door het bed geklemd tegen de muur. Even weet ik niet meer waar nou precies welk deel van mijn lichaam zich bevindt, maar dan tast ik de onderdelen in bed af. Oja, ik was andersom gaan liggen omdat we zo scheef voeren. Dat is duidelijk nog erger geworden. Zou het al tijd zijn voor mijn wacht? Ik hoor of zie nog niks. Net wanneer ik weer in slaap zak, voel ik Chris zijn handen over mijn been. 'T is 23.00 uur lieffie, jouw beurt.'

Met mijn lange broek en sweater aan manoeuvreer ik me naar de kajuit. We maken zulke heftige bewegingen, dat ik me bij elke handgreep moet vasthouden. En dan te bedenken dat we vanmiddag nog moesten motoren omdat er geen wind was. Het is ook voor het eerst sinds deze overtocht dat we over de andere boeg liggen en ook dat geeft weer een nieuwe dimensie. Een flinke golf kan je nu van de toiletpot lanceren de kajuit in, dus jezelf vastklemmen tijdens het plassen, is geboden.

Onderkoelen
'Straks maar even het grootzeil nog een keer reven', zegt Chris, wanneer hij zijn zwemvest uitdoet. Ik kijk hem aan. Straks is pas over drie uur en we liggen wel erg scheef. 'Hoe hard waait het dan?'vraag ik. Chris kijkt naar de windmeter. 15, 16, 19, 20 knopen. Misschien beter om het meteen te doen. Buiten giert de wind om de boot. Af en toe spat een golf over het dek en het is alles behalve aangenaam. Het is 19 graden Celsius, maar te lang in deze straffe noordoostwind kan je vrijwel zeker onderkoelen.

We starten operatie 'reef zeil' op. Wat overdag bij licht weer 'peanuts' is, kan 's nachts bij een flinke wind en zeilend onder helling een duivelsklus betekenen. In de kajuit nemen we stappen door. Chris gaat naar voren, geeft mij de kraanlijn om de giek vast te zetten, waarna ik deze vastzet. Vervolgens pakt hij de grootzeilval, laat ik de grootschoot los waardoor de druk uit zeil gaat, trekt hij het zeil naar beneden tot het 2e reefoog in de reefhaak naast de mast gehaakt kan worden en de reeflijnen aangehaald. Daarna haal ik de grootschoot weer aan, vouwen we het overhangende zeil op en brengen de kraanlijn weer naar voren. Peace of cake, toch?

Rodeo
En al kun je die handelingen bijna dromen, onder deze omstandigheden kom je vaak gewoon een stel handen tekort. Dat ene stel dat je lekker stevig kan vasthouden aan de heen en weer slingerende boot, terwijl je met dat andere de boot in gereedheid brengt. De boot deinst als een rodeostier op de golven, maar hoe pokhouterig het ook over het water beweegt, wanneer we het zeil loslaten, laat ze al haar boosheid een moment varen en zakt als een mak lammetje terug in balans. Toch blijft de wind waaien en de zee rusteloos. Wanneer je dan op de tast je weg kunt vinden en precies weet hoe lang dat ene touwtje is dat je nu vast hebt, is dat veel waard. Een lijn laten schieten in de nacht is het wel het laatste waar je op zit te wachten.

Eenmaal terug in de kuip kijken we naar het resultaat. Het schip ligt nog steeds onder helling, zij het stukken minder en rustiger. De snelheid is onveranderd: 4,9 knopen.

Aan de wind
De komende dagen is helaas - zoals nu - een aan de windse koers voorspeld. Niet de koers waarbij je de meeste snelheid kunt halen. Bovendien lig, leef en slaap je dus al gauw onder helling. Maar aangezien de 'gribs' (weerkaartjes) bijna elke dag veranderen, wachten we het maar rustig af. De teller zegt dat we nog minder dan 1100 mijl van Horta verwijderd zijn (schijnt vele malen leuker en beschutter te zijn dan Flores), maar aangezien we ons laten leiden door de wind, kunnen het zomaar meer mijlen worden. Verder is alles prima aan boord.

Gisteren meerdere malen getrakteerd op dolfijnen en ook een enorme zeeschildpad is onze weg gekruist. Positie om 03:11 uur UTC: 36'57 N 51'10 W.

5 opmerkingen:

  1. Lieve dappere stoere lieverds!
    Wat is het toch heerlijk om jullie belevenissen te volgen. June, je schrijft zo geweldig leuk, t is alof ik er zelf bij ben en zit soms hardop te lachen. Zie helemaal voor me hoe de kinderen koprollend door een deinend schip stuiteren.

    En tja, Flores is prachtig, vol met bloemen maar rustig en klein. En Horta mag je als oceaanzeiler niet missen! Café Sport is een must en de haven heerlijk.
    Maaaaaaaaaar, ook Terceira is zekerde moeite waard...... zeker van 21-28 juni. Dan is daar de jaarlijkse feestweek San Joanines en ........ik ga er heen!!! Samen met een vriendin die ik heb leren kennen daar gaan we zonder man en kinderen daar feestvieren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Vervolg:
    Het zou natuurlijk super fantastisch kikke gaaf zijn als we elkaar daar zouden treffen.
    Hoop dat jullie planning en de wind het toelaat!!

    Behouden vaart, alle goeds en veel lies!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hart stikke leuk om mee te lezen met julie C en J!
    June, dank je dat al die leuke berichten schrijft en zo julie belevenissen met ons deelt.
    Zien d'r erg naar uit jullie (hopelijk) weer bij ons te zien.
    (de haven kosten zijn gehalveerd sinds julie hier laatst waren)
    Nat n Peer

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik lig nu een beetje te dobberen met de P6. De rest van de bemanning is van boord voor een controle. Leuk, mail van de Jan van Gent. Ik vind het geweldig om jullie berichten te volgen. En inderdaad lezen je stukjes als een spannend boek en zie ik het ook gewoon voor me. Veel plezier nog en een behouden vaart.

    Groetjes Leen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve June, Chris, nog even volhouden. Straks kun je terugkijken op een super prestatie. Jullie hebben inmiddels goede wind en komen eraan. Aankomst Horta is geweldig, we wachten op jullie en dan drinken we er een of meer in Cafe Sport. Groeten crew Sailaway

    BeantwoordenVerwijderen