Azoren: Vereeuwigd

Daar is ie dan, onze schildering op de kademuur in Horta. Vele duizenden schepen gingen ons al voor. Wie er ooit mee is begonnen, is niet bekend, maar het brengt geluk hier een kunstwerk met scheepsnaam achter te laten. Althans, dat wordt gezegd. En dus staan wij hier - na een paar dagen laag voor laag verven - nu ook. Gaaaaf.

Terceira

Inmiddels zijn we op Terceira, een paar eilanden verder. En hoe geweldig Faial was, zo veel gaver is Terceira nog. Het veel grotere eiland heeft zoveel prachtige natuur en geweldige historische dorpjes, dat we onze ogen uitkijken. Grotten, prachtige vergezichten, grote zwarte stieren die ze geregeld door afgezette stukken straat loslaten, bedrijvigheid, natuurlijke baden, kathedralen, uiteenlopende vegetatie van Japanse ceders tot eucalyptusbomen. Azoren is daadwerkelijk een bezoekje waard. Morgen begint hier een groot festival, maar helaas moeten wij verder. Marcel moet 4 juli aan het vaste land zijn en eind juli gaat er weer gewerkt worden. Vanmiddag gaan we de ongeveer 1200 mijl richting vasteland ondernemen. De laatste grote oversteek voor deze reis. Maar Azoren, daar gaan we nog wel eens naar terug!

Werk in uitvoering

Tadaaa

Wat een boeven he, hebben ze ook al meegemaakt!