Horta (Faial), zeilersmekka en Portugees pareltje

Eigenlijk wisten we weinig over de Azoren. Ja, dat het een Portugese eilandengroep was ergens in de Atlantische oceaan en dat het een goede tussenstop zou zijn op weg naar huis. Maar we hadden ons niet verdiept in wat we zouden aantreffen. En wat een verrassing zijn deze eilanden die zo'n 900 mijl vanaf Noord-Spanje liggen.

Mix

Het eiland Faial, waar Horta ligt, is het best te beschrijven als een mix tussen het Schotse, Noord-Franse en Engelse landschap, bekleed met witte Portugese woningen met grote houten ramen en oranje daken. Op verschillende plaatsen prachtige witte kerken met van binnen het typische Portugese blauwe tegelwerk, overal bomen en op verschillende plaatsen bloeien hortensia's en onder meer Spaanse margrieten. Op bankjes in de parkjes of langs de straat brengen veelal de wat oudere Portugese mannen of vrouwen hun tijd door en op verschillende plekken zijn bakkertjes met heerlijk brood en Portugese bladerdeeghapjes.

Hoe is het mogelijk dat op deze eilandjes midden in de oceaan zo'n gemeenschap leeft?

Het landschap is werkelijk prachtig. Knalgroen door het milde klimaat (tussen de 17 en 24 graden jaar rond, heuvelachtig met in het midden van het eiland de 1000 meterhoge berg Caldeira. Wat een rust, wat een heerlijkheid.

Recuperen

Ook in het mekka van de oceaanzeilers (dankjewel Ank voor deze pakkende omschrijving) heerst kalmte. Het lijkt wel een beetje op recuperen. Iedereen die hier ligt, heeft een deel van de blauwe bol over gekruist en dat ging niet altijd zonder slag of stoot. Elke zeiler komt hier op zijn eigen tempo bij. Alles op en rond de kades herinneren aan de jarenlange zeilerstraditie hier. Elk schip dat hier aankomt mag een schildering maken op de muur of het trottoir met daarin de bootnaam en die van de bemanning. De kunstwerken zijn overal in de haven te vinden, van tallships die hier hun handtekening achterlieten tot waarscheepjes van 5,70 meter die de oversteek waagden. Het geeft een kick hier deel van uit te maken.

Max

Vrijdag is ome Max veilig aangekomen per vliegtuig met een koffer vol met cadeautjes. Voornamelijk voor de kinderen, maar ook mijn  verjaardag 6 juli en ons trouwen 24 juni zijn niet vergeten. Echt geweldig! Gister zijn we het eiland rondgereden en morgen kiezen we waarschijnlijk het ruime sop richting het 100 mijl verder liggende Terceira (ook Azoren). Ik ben weer beter 2 dagen gespuugd), de zeilen zijn weer gerepareerd, de grootzeilval door de mast geregen, de nieuwe val omhoog gehesen en de boot weer vaarklaar gemaakt. Straks nog gauw de schildering afmaken (tussen buien door, want het weer is behoorlijk wisselvallig) en dan zijn we klaar om te gaan.

Als het weer goed is, zullen we vanaf Terceira de 1100 mijl naar Zuid-Engeland gaan varen. weer veel zee, maar nu met een paar extra handjes en dat zal wel schelen.

Adios, zoals ze dat hier weer zeggen.

 

Visjes! Ook hier is water superhelder, alleen 10 graden kouder dan in de Carieb

Hollende Hidde vlak na aankomst. Hij moest even wat energie kwijt.

Prachtige avond met op de achtergrond buureiland Pica. De berg verdwijnt geregeld geheel in de wolken om vervolgens even plost weer te verschijnen.

Jantje in Horta

Lekker Portugese hapjes bikken met Waltzing Mathila

De walvisbaai vlakbij de haven, prachtig strand waar vroeger de walvissen op werden gesleept

Onze tenen bevroren toen we het water ingingen, toch ben ik gezwicht. Maaaamaa, ik wil zwemmen. Oke, oke ... (Uiteindelijk viel t best mee)

Lara op de kade langs de haven. Met al die schilderingen overal kun je daar wel wat tijd voor uittrekken.



Fonteintje in parkje nabij haven

Vliegtuig met ome Max

Met ome Max bij zeilerscafe Sport

Haven met Pico

Toer rond frisgroene eiland

Nieuwe uitdossing gekregen van opa en oma

Overal grazen ook koeien en de staek die hiervandaan komt is ongelooflijk sappig en mals.

Zo'n 60 jaar geleden is de vulkaan hier uitgebarsten. Op het 'nieuwe eiland' liggen nog grote brokstukken gestolde lave

Vulkaanlandschap

Familypic

Naar het lighthouse, dat niet meer werkt

Prachtig eiland, maar elk eiland schijnt weer iets te hebben. Zelfs watervallen en bergmeren! Wij laten ons verrassen!