Onderweg

Toch blij dat we gister niet zijn vertrokken. Nadat we de boot om 15:30 uur klaar hadden voor vertrek, waren we allebei eigenlijk 'op'. 'Op' van twee korte nachtjes en de nodige voorbereidingen rond de oversteek naar de Kaapverden. En ook een beetje 'op' van de zenuwen. 'Vinden jullie het niet spannend?', vroeg onze Oostenrijkse overbuur, die slapeloze nachten heeft van de oversteek en ons onbedoeld weer aan het denken zet. Tuurlijk zijn we dat een beetje. 766 mijl is niet niks.

Toch willen we ook allebei maar die trossen losgooien. Je bent het toch van plan, dus waarom niet meteen. Maar gisteren was daarvoor geen goed moment. Moe en gespannen aan een lange zeilreis beginnen, is zoiets als reeds misselijk in een achtbaan gaan zitten. Je weet dat je er niet uitkan en de kans dat het erger wordt, levensgroot is. Daarom hebben we gistermiddag met de kinderen nog een lekker ijsje gegeten, gespeeld in de speeltuin bij de haven en zijn we vroeg ons mandje ingedoken. Vanochtend zag de dag er heel anders uit.

Traag
En nu zijn we al tien uur onderweg. De nacht is ingevallen en achter ons zien we nog de laatste lichtjes van Gran Canaria. We schommelen met 2 tot 3 knopen over het water, met alleen onze booster (groot voorzeil) op. Er staat namelijk maar 4 knopen wind en dat is heel, heel weinig. Verder is het muisstil. Het schip beweegt trager dan normaal, maar dat is niet zo gek. Het is afgeladen met drinkwater in flessen (120 l), water in de tank (330 l) en diesel in de brandstoftank 240 l). Verder puilt ongeveer elk kastje uit met eten.

Met plusminus een week varen voor de boeg, moeten we wat water betreft nu echt op rantsoen. Je bent zo gewend de kraan maar te laten lopen. Bovendien weten we niet precies weten wat we aantreffen op de Kaapverden. Water schijnt daar een schaars en daarom duur artikel te zijn. Afwassen dus in zout water, koken ook en jezelf wassen eveneens. Daarna spuiten we ons - met een plantenspuit - af met zoet water. Even lastig, maar ach, het is maar een paar dagen.

Ballonnen
Verder gaat tot op heden alles prima aan boord. Het is nu mijn beurt lekker te slapen tot 23:00 uur (bij ons is het een uur vroeger), waarna ik de wacht overneem tot 02.00 uur. Dan Chris tot 06.00 en dan ga ik stiekem ballonnen opblazen met het eerste gupje dat ontwaakt … ra ra wie zal dat zijn (Hidde). En daarna versieren we onze kant-en-klare cake met slagroom, hageltjes, snoepjes en een kaars van 36! Oftewel: Chris z'n verjaardag vieren! Goedenacht!