Sinterklaas komt niet

Het valt niet mee in Sinterklaassferen te komen. De zon staat hier bijna elke dag hoog aan de hemel en zowel Zwarte Pieten als Sinterklaas op een schimmel zijn hier ver te zoeken.

“Hij komt dit jaar niet bij ons”, zei Hidde dan ook stellig een aantal dagen geleden, toen ik een voorleesboek over Sinterklaas te voorschijn toverde. “Waarom denk je dat?”, vroeg ik hem verbaasd. Zijn eerste verrassende antwoord was dat de boot was gezonken en de sint dus niet kon komen. Toen ik hem zei dat dit niet kon, vertelde hij dat de Sint en zijn Pieten hier gewoon niet komen. En daarmee was het klaar. Leg dat maar eens uit …

Teleurstelling

De verwarring begon eigenlijk al toen we begin september Spanje binnenvoeren, na het oversteken van de Golf van Biskaje. Hidde keek reikhalzend uit naar een ontmoeting met de Sint, zijn grote held. Die wóónt immers hier, herinnerde hij zich nog van voorgaande jaren. “Spanje is wel heel groot”, probeerde ik nog. Maar zijn kinderhart klopte vol verwachting en elke dag dat we Sinterklaas niet zagen, ervoer hij als een teleurstelling. Totdat hij er niet zelf meer over begon. In een poging zijn enthousiasme terug te krijgen, vertelde ik hem dat niemand weet waar Sinterklaas precies woont. Anders zou iedereen op de cadeautjes afkomen. Maar dat hij in een paleis woont, is zeker. Met al zijn Pieten.

Het verhaal leek aannemelijk, maar de magie was verdwenen. Toen ik er een paar dagen geleden weer over begon, viel het niet mee dat vlammetje weer aan te wakkeren. Zelfs de kleurboeken, sinterklaasstickers- en stempels die opa en oma uit Nederland hadden meegenomen, waren aanvankelijk niet genoeg. Tot een bijzonder voorval.

Piet bij de boot

Papa Chris was aan het klussen op de boot, toen er een Zwarte Piet onder de boot langsliep, met een zak op zijn rug. Hij vroeg naar Hidde en Lara en nadat Chris hem vertelde dat ze nog een paar daagjes in een huisje met opa en oma zaten, was hij verdwenen. “Waar zag je die Piet dan? Zag mama hem ook? Liep hij onder de Jan van Gent door? En waar was het ook alweer?” De vragen bleven komen, steeds opnieuw. Totdat we gisteren weer aan boord kwamen en Hidde een brief vond op de deur van de punt, van Piet himself!

Deze vertelde dat het Grote Boek vermeldde dat Hidde en Lara nu op de boot wonen en dat de Pieten ook daar langskomen. Voor het vullen van een schoen en sinterklaas zijn verjaardag. Hij had ook twee pietenmutsen achtergelaten, wat sinterklaasknuffelbeestjes en pepernoten. Wat een opluchting! Hij weet ons te vinden!

Kijk eens mam! Cadeautjes! En pepernoten!

Buit showen aan opa en oma, op hun laatste avondje in Gran Canaria

 Knoop

Vanavond hebben we luidkeels in de kuip gezongen. Uit volle borst, met een dansje erbij. Onze Franse buren een paar boten verderop dachten dat er iemand jarig was. Dan hebben die Pieten het vast ook gehoord! De sandalen en gympen zijn nu nog leeg, maar vannacht wachten we in spanning af! Gelukkig … aldus moeders, die weet dat de Sint nog wat in petto heeft de vijfde.

Sinterklaas kapoentje! Zelfs Lara zingt, tussen het wortelknabbelen, keihard mee

Joost en Marjolein zijn vanochtend vroeg vertrokken met het vliegtuig naar Nederland. Weer een knoop in onze magen, om onze familie zo weg te zien rijden. “Moeilijk hè”, zei mijn Duitse buurvrouw, die met haar Spaanse man op de boot in deze haven woont. “Ik zie mijn familie maar eens in de twee, drie jaar”, vertelde ze me. “Het is te duur op en neer te vliegen. Maar ik vind het altijd moeilijk als ze weer gaan.”

Hoe fijn het de afgelopen dagen ook was, we vinden het ook weer heerlijk zo op de boot te zijn. Tenslotte zitten we hier niet voor niks. Ook de kinderen voelen zich weer thuis en we hebben gisteren en vandaag heerlijk bij het nabije strandje in de lauwe zee gezwommen. Zalig. Hoogstwaarschijnlijk kiezen we morgen het ruime sop. De dynamo om de accu’s via de motor op te laden, werkt en de boot is afgeladen met eten en waterflessen, aangezien het water uit de kraan alleen is om te koken en in te wassen. Genoeg voor drie volwassenen en twee kinderen, want op Sal (Kaapverdië) komt ketelbinkie en tevens oppas ome Max aan boord. En daar kijken we heel erg naar uit. Veel liefs, tot op zee!

Weer te water

Voorproefje op Chris zn verjaardag, die we waarschijnlijk op zee vieren

Opa weer verwonderd over Lara's eetlust en manieren

En lekker zwemmen